Verbijsterd….
Heb jij dat ook wel eens? Je gaat vol vertrouwen een gesprek in waarbij je verwacht samen te gaan ontdekken of je wat voor elkaar kunt betekenen. Op het moment dat je het gebouw binnen loopt voel je dat het anders is dan anders. De wijze van elkaar begroeten versterkt dit gevoel. Je gesprekspartners openen het gesprek met een open vraag waar je open en oprecht antwoord op geeft. En dan komt de aap uit de mouw. Er komt een lading boosheid en frustratie over de tafel. Een optelsom van verwijten en beschuldigingen, die voor jou uit het niets komen. Je bent verbijsterd.
Gelukkig hebben emoties zo hun eigen taal. Ik heb in de buitenwereld iets ontmoet wat totaal buiten mijn belevingswereld staat. Deze verbijstering oftewel verbazing heeft tijd nodig om te processen. Ik had een beeld van dit contact, welke niet overeenkomt met de realiteit. Voor mij reden om stilstaan en het contact te heroverwegen. Is dit contact voedend voor mij? Is dit een teken om een andere weg te gaan? Is….. Kortom deze situatie nodigt mij uit om intern op onderzoek te gaan. En ik weet nu dat dit precies het duwtje was om eindelijk kleur te bekennen en mijn eigen weg te gaan, onafhankelijk van dit contact.
Op een eerder moment in mijn leven zou zo’n situatie leiden tot een heel ander reactiepatroon. Bijvoorbeeld met dezelfde agressie naar de ander reageren, of ik zou mijzelf onzeker gaan voelen, of ik zou in de modus van verwijten naar mijzelf gaan zitten. Doordat ik de taal van mijn emoties ben gaan begrijpen kan ik deze situatie ten gunste van mijzelf brengen. Ik heb alleen invloed op mijzelf en doordat ik mijn kijk op de situatie verander verandert de omgeving met mij mee.
Ik ben dankbaar voor deze situatie, want het heeft mij uitgenodigd een stap te nemen waar ik de moed nog niet voor voelde. Doordat ik de taal van de emoties heb mogen doorgronden in mijn opleiding tot EmotieCoach sta ik zelf aan het stuur en kan ik ook anderen daarin begeleiden.